Thuiskomst

Donderdag ochtend rustig kunnen ontbijten, de laatste tijd steeds minder de bacon, scrambled eggs en noodles. Een simpele toast met jam ging steeds beter smaken.
De koffers werden uit de kamer gehaald en de bus stond al te wachten. Voor het instappen nog even een groepsfoto en Grace vroeg nog even of iedereen zijn paspoorten bij zich had en we konden vertrekken.
Op het vliegveld veel te vroeg, maar voor een goede stoel bezetting kan het wel handig zijn. Dus nog maar even neergestreken in de starbucks. En de speelhoek naast de gate was erg handig. De vlucht zelf was dik 10 uur. Esmée heeft hiervan een paar uur kunnen slapen en voor de rest wat pielen met kleurtjes, eten, drinken en hangen. Tegen de slaap nog wat geprotesteerd maar voor de rest lekker rustig.
We waren een kwartier voor op schema geland op Schiphol. Na uitstappen konden we vlot door de douane en hadden we de bagage snel.
Toen dus door de bewuste deuren, een grote ploeg mensen stonden onze groep adoptiekinderen/families op te wachten.
Wij waren als eersten er doorheen en ja onze zonen kregen eerst maar eens een grote knuffel. Zij moesten toen eerst maar eens door het haar van hun zusje Esmée strijken. "Ja wat is ze nog klein". Vervolgens de eerst foto als kompleet gezinnetje gemaakt.
Omdat we thuis een welkomstborrel hadden georganiseerd snel naar het busje en naar huis.
We waren om 8:45 thuis een kwartier eerder thuis dan gedacht en het huis en oprit waren mooi versierd.
Geweldig zo'n thuiskomst, wel zo'n 40 personen in huis. Iedereen
kon Esmée gelijk even zien, en even bijpraten onder het genot van een heerlijk stuk fries oranjekoek, koffie en een drankje.


De komende tijd zal bezoek beperkt worden om Esmée rustig te laten wennen aan deze nieuwe situatie.